Cv
William (25 jr) is zo ver. Hij gaat solliciteren. Zijn studieparcours was geen onverdeeld succes, dus er komt een beetje creativiteit bij kijken om een cv te schrijven die 'kans' maakt. Mam & pap hebben een idee. Nu William nog over de streep krijgen. William heeft 8 jaar hogere studies gedaan en is geƫindigd zonder diploma. Het geduld (en centen) van mam & pap is eigenlijk op. Er moet een volgende horde genomen worden. Maar William doet het rustig aan. De eerste stap op zoek naar een job is een cv maken. Dat ziet William wel zitten. Er gaat een week voorbij. Langs de neus weg polst mam of er al ergens een cv (begin van cv) is. William knikt. God, ja, die cv. Dat hij er aan gaat beginnen. Er gaat nog een week voorbij en nog een. Telkens blijven zowel mam & pap informeren naar de vorderingen. Na meer dan een maand vertelt William dat hij eigenlijk geen idee heeft hoe hij aan zo'n cv moet beginnen. (hij heeft een IQ van 145). Mam vertelt dat zij dikwijls templates gebruikt van Word of Canva. Ja, dat hoorde hij van een vriend. Die had Canva gebruikt. 'Ik kan wel eens samen met jou kijken ?': probeert mam. De vis bijt ! 'Ja, ok. Wanneer ?' Dat het misschien onmiddellijk kan, is geen optie. Dat weet mam. Ze maken een afspraak voor een van de volgende dagen.
Ze zitten samen aan de laptop mam & William. William gaat eerst voor Canva, maar dat loopt toch niet zo vlot als gedacht. Mam heeft meer ervaring met Word en laat zien wat zij daar al mee deed. Het wordt Word. Ze kiezen een template. Mam kiest een template. Het ontgaat William volledig hoe je een keuze maakt uit lelijke templates. Hij heeft er geen mening over. Hoe kan de kleur, lettertype, lay out van een cv nu invloed hebben op de kwaliteiten van een werknemer ? Ok, ze beginnen met de gemakkelijke dingen. Naam, adres, leeftijd,... En ze eindigen met de gemakkelijke dingen. Hoe vul je 8 jaar hoger onderwijs is ? Wat is liegen ? Wat is waarheid ? Kan je van een leugen een waarheid maken ? Hoeveel procent moet iets waar zijn voor het niet meer gelogen is ? Hoe scoor je vaardigheden, talenkennis ? Ofwel scoort hij zichzelf 1 ofwel 10. Iets daartussen is lastig. Pap is er even bijgekomen. Vanuit zijn ervaring uit het bedrijfsleven heeft hij autoriteit. William begint te trillen over heel zijn lichaam. 'Ik kan dit niet. Ik kan dit niet !' Er wordt beslist dat William nadenkt over de studies en de scores voor zijn vaardigheden. Hij zal de cv verder afwerken en pap & mam redigeren nadien. Afspraak morgen 14:00 !
1 minuut voor de volgende afspraak zit zijn voorstel in de mailbox. Mam vraagt nog 10 minuten tijd en herwerkt volledig de cv in overleg met pap. Zij vullen de scores naar waarheid en volgens een bedrijfslogica in, alle werkervaring, opleidingen,... Wanneer William erbij komt schrikt hij van de mooie cv, waar hij zich eigenlijk wel in kan vinden. Hij voelt zich groeien. Ben ik dat ? Mam & pap zijn unaniem 'Ja, William, dat ben jij !'. Geen van beiden heeft zin om de cv te vertalen naar het Engels. Of hij dat ziet zitten ? Natuurlijk piece of cake.
Waar herken je autisme ?
William wil heel graag werk, maar heeft geen enkele ervaring met de bedrijfwereld. Hij kan zich ook niet voorstellen hoe zo'n sollicitatie werkt en wat de bedoeling is van een cv. Het is echt een probleem van verbeelding. Dikwijls weten mensen met autisme alles over de dingen die ze al meegemaakt, ondervonden, bestudeerd hebben. Met ongekende dingen als een bedrijf, een sollicitatie, een cv maken, hebben ze het veel moeilijker. Wanneer je vanuit een voorbeeld vertrekt, kan het 2 kanten op. De ene kant is 'dit ben ik niet, dus dit is niet bruikbaar voor mij' of 'ah, handig, gewoon mijn persoonlijke info invullen'.
Eerlijkheid is ook een issue. Want wat is eerlijk ? Is 'afronden' liegen ?
Hoe pak je dit best aan ?
Geduld, geduld, geduld ! Ouders/partners kennen hun 'Pass' (persoon met autisme) het beste, maar geduld komt overal van pas. Daarnaast is het dus afwegen hoeveel 'druk' je geeft en hoeveel je toegeeft. Hoeveel je uit handen neemt en hoeveel je ze 'aan hun lot overlaat'. Ze leren uit tegenslagen, maar als het leven al serieus tegenzit... Probeer een ingang te vinden, te helpen zonder de boodschap te geven dat ze het zelf niet kunnen. Vragen stellen, werkt soms beter dat bevelen geven. Een mens wil graag opties, dus laat hen steeds dingen beslissen, neem niet zo maar over.
En als troost... 1 keer ze ontdekt hebben hoe het maken van een cv loopt, wat de bedoeling is, kunnen ze het volgende keer zelf.